Leven met God houdt in dat wij een persoonlijke omgang hebben met onze God. Dat kan op velerlei manieren. Maar in onze haastcultuur wil dat niet altijd goed lukken.
Misschien is het goed iets van vroeger terug te halen. Monniken hielden in het klooster zogenaamde vespers. Gedurende de dag komen zij op gezette tijden bij elkaar om kort te bidden, zingen en bijbellezen. Momenten in concentratie op God, even los van de dagelijkse bezigheden. Dit zijn de getijdengebeden. Ook in onze tijd vinden deze getijdengebeden in kloosters plaats. Maar ook daarbuiten wordt steeds vaker deze oude traditie opgepakt. Dat kan best op een aangepaste wijze. Ritme en structuur is belangrijk, maar een gebed met eigen woorden in een zelfgekozen vorm is evengoed. Het gaat om het persoonlijke contact met God in een situatie van innerlijke rust zonder te worden gestoord. Ieder zal het persoonlijk contact met God op eigen wijze invullen. Zoek dat contact elke dag, leef daadwerkelijk met God.